- ŻYJĄ Z POCZUCIEM ZAGROŻENIA, cierpią i są ofiarami przemocy psychicznej i fizycznej;
- WIELE DZIECI STARA SIĘ UTRZYMAĆ W TAJEMNICY PICIE RODZICÓW - wstydzą się, mają poczucie, że są gorsze;
- BOJĄ SIĘ i mają zaburzenia emocjonalne związane z lękiem;
- UKRYWAJĄ I TŁUMIĄ SWOJE UCZUCIA, czują się osamotnione, częściej zapadają na różne choroby;
- WCZEŚNIE UCZĄ SIĘ, że nie mogą polegać na swoich rodzicach i przestają ufać innym ludziom otaczający świat wydaje się wrogi i obcy;
- BIORĄ NA SIEBIE NADMIERNĄ ODPOWIEDZIALNOŚĆ za problemy rodzinne i przejmują obowiązki dorosłych. Nie umieją się bawić.
Dzieciom z rodzin alkoholowych trzeba pomagać nie tylko przez chronienie ich przed bezpośrednimi skutkami nadużywania alkoholu w rodzinie.
Możemy im pomóc w tym, aby:
- uczyły się rozumieć, że ich rodzic jest osobą chorą, że dziecko nie jest zdolne do wyleczenia go z tej choroby i nie jest za nią odpowiedzialne,
- uczyły się pozytywnego stosunku do samego siebie, zadbania o siebie, umiejętności i odpoczywania i zabawy,
- zaczęły wyrażać swoje uczucia i potrzeby, umiały prosić o pomoc i przyjmować ją od innych, dzieliły się z innymi swoimi problemami i uczyły się zaufania.
Pomoc polega na podjęciu terapii i rozpoznaniu swoich szkodzących schematów pochodzących z rodziny alkoholowej i zmianie ich tak aby nie szkodziły one w relacjach z innymi ludźmi.